Additionally, paste this code immediately after the opening tag:

«Θέλω να βοηθήσω»: Η φτώχεια φέρνει… αλληλεγγύη

Της Νάντιας Μιχαλοπούλου

Μπορεί να διαμηνύεται ότι τον Αύγουστο του 2018 η χώρα θα βγει από τα μνημόνια, τα επίσημα στοιχεία ωστόσο για την κατάσταση που επικρατεί στα κοινωνικά στρώματα παραμένουν ιδιαιτέρως ανησυχητικά. Στο κατώφλι της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού βρίσκονται πάνω από 3,5 εκατ. Έλληνες (35,6% του πληθυσμού – στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ για το 2016), δύο στους πέντε Έλληνες ηλικίας 18-64 ετών διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας , ενώ ένα στα τρία παιδιά στα σχολεία πεινάει.

Μηνύματα αγωνίας για το τι μέλει γενέσθαι εκφράζονται καθημερινά τα τελευταία επτά χρόνια, τουλάχιστον όμως ένα «καλό» που προέκυψε από αυτή την δυσάρεστη κατάσταση είναι η συσπείρωση των πολιτών για να βελτιωθεί η καθημερινή ζωή. Πλέον, ο εθελοντισμός με στόχο τη βοήθεια συνάνθρωπων μας που το έχουν ανάγκη καταγράφει κατακόρυφη αύξηση σε σχέση με το παρελθόν, με το σχετικό ποσοστό να εκτοξεύεται στο 45%-47% από το 19% που παρατηρείτο στις έρευνες προ κρίσης. Με άλλα λόγια, όσο τα πιάτα στα συσσίτια γεμίζουν με ταχύτατους ρυθμούς, πρωτοβουλίες και δράσεις αλληλεγγύης αναλαμβάνουν να δώσουν λύσεις ώστε να ξεπεραστούν οι (πολλές) δυσλειτουργίες, οι αδυναμίες και οι «αγκυλώσεις» του συστήματος.

Τόσο στην επαρχία όσο και στις μεγάλες πόλεις, όλο και περισσότεροι εθελοντές στρέφονται στους Μη Κερδοσκοπικούς Οργανισμούς αναπτύσσοντας αισθήματα αλληλεγγύης για το συνάνθρωπο που βιώνει την ανεργία, την ανέχεια και την έλλειψη βασικών αγαθών. Όλο και περισσότεροι, οδηγούμενοι από την ανάγκη για κοινωνική συμμετοχή, εκτόνωση και δημιουργία, αφιερώνουν τον πολύτιμο χρόνο τους για να συνεισφέρουν στις δράσεις μιας ομάδας για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του διπλανού.

Κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά παντοπωλεία, σύλλογοι, σωματεία καθηγητών προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους. Συλλογικότητες γιατρών βοηθούν όσους έχουν ανάγκη, κοινωνικές δομές όπως τα υπνωτήρια αστέγων και τα συσσίτια ανοίγουν τις πόρτες τους στους άπορους. Δράσεις για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το περιβάλλον και τις γειτονιές ξεπροβάλλουν η μία μετά την άλλη.

Και δεν είναι μόνο οι εθελοντές και οι ανεξάρτητοι ΜΚΟ που βοηθούν τις ευπαθείς ομάδες συμβάλλοντας στην υπεράσπιση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους. Η προσφορά στην κοινωνία έχει ενταχθεί πλέον και στα πλάνα δράσης των επιχειρήσεων (Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη) που βλέπουν το μέλλον διαφορετικά και πολυδιάστατα. Ενδεικτικό παράδειγμα είναι αυτό της AB Βασιλόπουλος.

Επιδιώκοντας συνεργασίες με αξιόπιστους οργανισμούς και φορείς η εταιρεία παρέχει καθημερινά βοήθεια στις τοπικές κοινωνίες, προσφέροντας τρόφιμα σε συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη σε όλη την Ελλάδα.

Συγκεκριμένα, κάθε βράδυ είδη διατροφής και πρώτης ανάγκης προσφέρονται σε τοπικούς των «ΑΒητικών» καταστημάτων φορείς. Παράλληλα μέσω δωροεπιταγών από την εταιρεία, στηρίζονται κοινωνικές υπηρεσίες δήμων, τοπικοί φορείς και ΜΚΟ. Στην προσπάθεια μπορούν να συμμετάσχουν και οι πελάτες της ΑΒ είτε αφήνοντας τρόφιμα (βασικά είδη διατροφής όπως ρύζι, μακαρόνια, φρυγανιές, γάλα εβαπορέ κοκ) στα ειδικά καλάθια που η εταιρεία έχει τοποθετήσει σε όλα της τα καταστήματα είτε αγοράζοντας τα προϊόντα και τα κουπόνια καλού σκοπού, τα καθαρά έσοδα των οποίων προσφέρονται σε φορείς όλης της χώρας για την υποστήριξη παιδιών που το έχουν ανάγκη.

Μόνο το 2016 προσφέρθηκαν από την ΑΒ Βασιλόπουλος τρόφιμα αξίας 1,78 εκατ. ευρώ και 590.000 γεύματα, ενώ σε δωροεπιταγές δόθηκαν πάνω από 94.000 ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι και την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων και του Πάσχα, η ΑΒ Βασιλόπουλος στρώνει το τραπέζι χιλιάδων τετραμελών οικογενειών με παιδιά. Στόχος της εταιρείας με όλα αυτά τα προγράμματα είναι να συμβάλει ώστε κανένας από τους συνανθρώπους μας να μην έρχεται αντιμέτωπος με το προβλήματα σίτισης.

«Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για σένα, αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου» ήταν ένα από τα μηνύματα στην ομιλία της ορκωμοσίας του Τζων Κέννεντυ, το 1960. Παραφράζοντας το παραπάνω μήνυμα του J.F.K., οι Έλληνες σήμερα, είτε μέσα από οργανωμένες ομάδες είτε σε άτυπες συλλογικότητες είτε μεμονωμένα, παίρνουν την… αλληλεγγύη στα χέρια τους, κινητοποιούνται και προσπαθούν να καταπολεμήσουν την κοινωνική φτώχεια.