Δημήτρης Τυχάλας

Στα 32 του χρόνια και μετά από μια σπουδαία καριέρα σε Ιταλία, Γερμανία, Αγγλία ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος πήρε τη μεγάλη απόφαση της επιστροφής στο ελληνικό πρωτάθλημα, αποδεχόμενος την πρόταση του Ολυμπιακού.
Ο Καλαματιανός άσος άνοιξε την καρδιά του στο protothema.gr εξηγώντας πως ο Ολυμπιακός μπόρεσε να τον πείσει για για το πρότζεκτ που χτίζεται με στόχο την Ευρωπαϊκή καταξίωση, τον σεβασμό στην προσέγγιση που του έγινε, χωρίς αιχμές ή διάθεση να ανοίξει την οποιαδήποτε αντιπαράθεση. Αντιθέτως αυτό που ο ίδιος θέλει είναι το να μπορέσει να αλλάξει πράγματα που (κακώς) θεωρούνται δεδομένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Μιλά για τη ζωή του στο εξωτερικό, τους προπονητές που τον σημάδεψαν, για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της Εθνικής ομάδας και την τρομοκρατική επίθεση στο λεωφορείο της Ντόρτμουντ που δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ.
Τέλος καταρρίπτει κάποιους μύθους που αφορούν την προσωπική του ζωή, ξεκαθαρίζει ότι η (πενταμελής εδώ και λίγους μήνες) οικογένεια του είναι πλέον πάνω απ’ όλα και εξηγεί γιατί δεν θεωρεί τον εαυτό του πρότυπο για τα νέα παιδιά.

 

-Να υποθέσω πολύ πιο ήρεμος τώρα που τελείωσαν όλα και για τα επόμενα 2.5 χρόνια τουλάχιστον έχει βρει το λιμάνι σου;
«Ναι σίγουρα είμαι πολύ πιο ήρεμος… Όταν πια επιλέγεις μια ομάδα και είσαι σίγουρος για την απόφαση σου ηρεμείς. Η ψυχολογία σου αρχίζει να ανεβαίνει και να προσαρμόζεται σύμφωνα μ’ αυτό που έχεις επιλέξει»

-Ο κ.Μαρινάκης στην υπογραφή των συμβολαίων είχε αποκαλύψει ότι η γνωριμία σας είχε γίνει πριν τρία χρόνια. Εκεί έπεσε ο σπόρος της τωρινής συνεργασίας;
«Όχι, όχι δεν είχαμε πει κάτι τότε γιατί ήταν μια τυχαία η συνάντηση. Εγώ μόλις είχα πάει στην Αγγλία και απλά ήταν μια πολύ ωραία συνάντηση από την οποία αναπτύχθηκε μια φιλική σχέση αλλά δεν σκεφτόμασταν τίποτα παραπάνω κι ούτε μπορούσαμε να προβλέψουμε τι θα συμβεί μετά από τρία χρόνια»

 

 

 

-Τόσο εσύ όσο κι ο κ. Μαρινάκης είπατε ότι ήταν εύκολη απόφαση. Τι ήταν αυτό όμως που έκανε εύκολο το ναι από τη δική σου πλευρά;
«Εγώ ήξερα ότι θα φύγω  από την Άρσεναλ και ξεκίνησα να συζητώ με διάφορες ομάδες… Στα χέρια μου είχα πολλές προτάσεις, αλλά ο Ολυμπιακός κι ο κ. Μαρινάκης, γιατί μίλησα απευθείας μαζί του, με κέρδισε διότι μου είπε ότι ‘η πόρτα η δική μας είναι ανοικτή από την αρχή ως το τέλος της μεταγραφικής περιόδου’. Χωρίς να μου ασκήσουν κάποια πίεση ή να μου θέσουν κάποιο τελεσίγραφο. Από κει και πέρα ήταν πολύ σημαντική η σχέση που είχε αναπτυχθεί με τον πρόεδρο, αλλά και η στενή σχέση που έχω με τον Βασίλη (Τοροσίδη) και τον Αβραάμ (Παπαδόπουλο) οι οποίοι είναι χρόνια στην ομάδα».

-Οι κουμπάροι λοιπόν έπαιξαν το δικό τους ρόλο στο να ντυθείς στα ερυθρόλευκα…
«Εννοείται! Απλά έπαιξαν τον ρόλο τους ως επαγγελματίες που έχουν σχέση με τον Ολυμπιακό.»

-Στην παρουσίαση σου είπες «… δεν ήρθα στην Ελλάδα για να τελειώσω την καριέρα μου, αλλά για να κερδίσω και να αποδείξω ότι έχω στόχους ακόμα». Θεωρείς ότι υπάρχει κάποιος που μπορεί να σε αμφισβητήσει;

«Ήθελα να το πω γιατί πιστεύω ότι έχω πολλά να προσφέρω ακόμη. Δεν γύρισα στην Ελλάδα όπως είπαν κάποιοι για να κολλήσω τα τελευταία ένσημα, αλλά γιατί είμαι πεινασμένος και θέλω να κερδίσω τίτλους. Κι η επιλογή μου να έρθω στον Ολυμπιακό έγινε με βάση αυτό που σας είπα καθώς και το ότι ο Ολυμπιακός με περίμενε. Η πρώτη μου επιλογή ήταν το εξωτερικό αλλά μετά τις επαφές με τον πρόεδρο και τον Βασίλη όπου μου ανέλυσαν το πρότζεκτ που έχουν για τα επόμενα τρία χρόνια άρχισα να το βλέπω διαφορετικά. Ένα πρότζεκτ που φτάνει στα Ευρωπαϊκά στάνταρντς και στις προτάσεις που είχα εγώ τη δεδομένη χρονική στιγμή. Κι όλα αυτά βάζοντας ξεχωριστά το οικονομικό κομμάτι που είναι σε μια άλλη βάση».

 

Η πρώτη μέρα του Σωκράτη στο Ρέντη! / Sokratis’ first day at Rentis! Olympiakos tv

Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού πέραν από την αναφορά στην αγωνιστική σου αξία έθεσε και θέμα σεβασμού προς το πρόσωπο σου, ενώ εσύ τόνισες πως ο Ολυμπιακός ήταν η μόνη ομάδα που σε περίμενε. Πως εισέπραξες αυτόν τον σεβασμό και τι ακριβώς εννοούσες με την ατάκα περί αναμονής;
«Εγώ είχα προτάσεις από το εξωτερικό ενώ με πλησίασαν και ομάδες από την Ελλάδα. Η μόνη πρόταση όμως που ήταν ανοικτή από την αρχή ως το τέλος και η μόνη που μου κατατέθηκε επίσημα δείχνοντας μου και τον απαραίτητο σεβασμό ήταν αυτή του Ολυμπιακού»

 

-Εσύ για ποιο λόγο ήθελες να περιμένεις; Να υποθέσω ότι περίμενες κάτι από το εξωτερικό;
«Ναι έτσι είναι… Περίμενα κάτι πολύ καλό και πίστευα ότι θα μπορούσε να γίνει. Όχι απλά μια πρόταση, αλλά συγκεκριμένα πράγματα. Ούτως ή άλλως είχα στα χέρια μου προτάσεις από διάφορες ομάδες»

-Πολύ κουβέντα έγινε και το θέμα παλαιότερων δηλώσεων σου σχετικά με το αν θα επέστρεφες στην Ελλάδα και για ποιον… Υπάρχει η ατάκα «καλύτερα στην Κίνα ή στις ΗΠΑ», αλλά υπάρχει και αυτό που είχες πει στα αγγλικά ΜΜΕ στις 28 Ιουλίου 2018 … «η Άρσεναλ θα είναι μάλλον η τελευταία μου ομάδα εκτός της πατρίδας μου».
«Πριν συνεχίσεις, ακόμη πιο παλιά το 2014 είχα πει πως αν κάποια μέρα επιστρέψω στην Ελλάδα, τον πρώτο λόγο θα έχει η ΑΕΚ. Σε περίπτωση που η ΑΕΚ δεν θέλει τον Σωκράτη ή δεν τα βρούμε τότε θα μιλήσω με τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, τον ΠΑΟΚ και την όποια ομάδα πιστεύω εγώ ότι καλύπτει τις φιλοδοξίες μου».

 

-Δεν είχα πάει τόσο πίσω, χρονικά, αλλά το σίγουρο είναι από τη στιγμή που έκανες αυτές τις δηλώσεις, πόσο μάλλον αυτές του 2014, έχουν αλλάξει πολλά . Δεν ξέρω αν όλο αυτό που βιώνουμε με τον κορωνοϊό έπαιξε ρόλο στο να αναθεωρήσεις κι εσύ κάποια πράγματα.
«Έχουν αλλάξει πάνω απ’ όλα στην προσωπική μου ζωή τα πράγματα!  Έχουν προκύψει οικογενειακά θέματα κι από τη στιγμή που απέκτησα το πρώτο μου παιδί, την οικογένεια μου τη βάζω πάνω απ’ όλα. Από κει και πέρα προέκυψαν και κάποια προσωπικά ζητήματα τα οποία την τελευταία διετία ήταν πιο έντονα»

Όταν πήγες από τη Βέρντερ στη Ντόρτμουντ, αλλά και τώρα που ήρθες στον Ολυμπιακό είχες δηλώσει πως οι συγκεκριμένες αποφάσεις που πήρες δεν είχαν να κάνουν με το οικονομικό. Τι είναι αυτό που έκανε τη διαφορά στο πρότζεκτ Ολυμπιακός και σε οδήγησες να πεις το ναι;
«Είναι κυρίως το ότι ο Ολυμπιακός ναι μεν αυτή τη στιγμή είναι πρώτος και καλύτερος στην Ελλάδα, αλλά έχει ξεπεράσει αυτόν τον εσωτερικό ανταγωνισμό και θέλει να κάνει το βήμα παραπάνω στην Ευρώπη. Και το παραπάνω βήμα στην Ευρώπη είναι και το πιο δύσκολο, αφού στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή βλέπουμε όλοι τη διαφορά που υπάρχει. Οι κουβέντες όμως που έκανα από τον πρόεδρο και τον προπονητή, μέχρι τον τεχνικό διευθυντή και τον τιμ μάνατζερ και ο τρόπος με τον οποίο θέλουν να χειριστούν την ομάδα την επόμενη τριετία μου έδωσε να καταλάβω ότι είναι ένα κλαμπ που κινείται στα Ευρωπαϊκά πρότυπα και στάνταρντς. Έχοντας πλέον και την εικόνα των εγκαταστάσεων, το πως συμπεριφέρονται, τον επαγγελματισμό που υπάρχει, μπορώ να πω ότι δεν υφίσταται κάποια ιδιαίτερη διαφορά με τους συλλόγους στους οποίους ήμουν στο εξωτερικό»

 

Ο Ολυμπιακός έχει αποκτήσει μια τεράστια διαφορά στο πρωτάθλημα, είναι με το ενάμιση πόδι στους 8 του Κυπέλλου και έχει μπροστά του μια μεγάλη πρόκληση με την Αϊντχόφεν για τους 32 του Europa League. Το να αγωνίζεσαι σε μια ομάδα διεκδικήτρια τίτλων και διακρίσεων σου είχε λείψει;
«Το ευτυχές για την καριέρα μου είναι πως όπου κι αν αγωνίστηκα κάτι κέρδισα….  Κατέκτησα Κύπελλο και σούπερ καπ σε Αγγλία, Γερμανία, πρωτάθλημα στην Ιταλία, έπαιξα σε τελικό Europa League. Σίγουρα όμως ότι θα έχω τη δυνατότητα και την ευχέρεια να κερδίσω περισσότερους τίτλους είναι κάτι που μετράει για κάθε αθλητή»

 

Sokratis Papastathopoulos – Top 5 Tackles

 

 

Έχεις εικόνα από τη νέα σου ομάδα και το ελληνικό πρωτάθλημα γενικότερα;
«Από τον Ολυμπιακό λίγο καλύτερη γιατί είχαμε παίξει πέρσι αντίπαλοι, αλλά και λόγω του Βασίλη και του Αβρράμ με τους οποίους πάντα είχα τακτική επαφή, Για το πρωτάθλημα όμως ολοκληρωμένη εικόνα δεν έχω»

-Θεωρείς ότι το επίπεδο είναι χειρότερο ή καλύτερο;
«Είναι χειρότερο γιατί ας μην ξεχνάμε πως όταν έφυγα εγώ το 2008 ξεκίνησε η οικονομική κρίση κι αυτό δημιούργησε πολλά θέματα στις ομάδες που δεν μπορούσαν να επενδύσουν τα ίδια χρήματα, ενώ τώρα αντιμετωπίζουμε την πανδημία. Για μια χώρα σαν την Ελλάδα δεν είναι και το πιο εύκολο να αντιμετωπίσει μία παρατεταμένη περίοδο κρίσης και αυτό το βλέπουμε ότι έχει αντίκτυπο γιατί ομάδες όπως για παράδειγμα ο Παναθηναϊκός δεν είναι το ίδιο ανταγωνιστικός. Την εποχή που αγωνιζόμουν εγώ ήταν Ολυμπιακός, ΑΕΚ, Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ, αλλά ήταν δυνατοί ο Άρης κι ο Ηρακλής, ο Πανιώνιος κι οι περισσότερες ομάδες της Περιφέρειας»

 

Ξαναγυρίζω στο θέμα της Ευρωπαϊκής προοπτικής. Ανήκεις σε αυτή τη μικρή λίστα των Ελλήνων ποδοσφαιριστών που έχουν αγωνιστεί σε τελικό Ευρωπαϊκού κυπέλλου. Στον Ολυμπιακό τα τελευταία χρόνια άνθρωποι όπως ο Κριστιάν Καρεμπέ δεν διστάζουν να δηλώσουν δημόσια πως στόχος είναι ο τελικός του Europa League. Το θεωρείς εφικτό;
«Στα ποδόσφαιρο τα πάντα είναι εφικτά από τη στιγμή που μπαίνουν στο γήπεδο να παίξουν 11 εναντίον 11… Η ψαλίδα μεταξύ ‘μικρών’ και ‘μεγάλων’ έχει μικρύνει και έχουμε πολλές εκπλήξεις από ομάδες μικρές που δεν είχαν το ίδιο μπάτζετ, αλλά καταφέρνουν να φτάσουν πολύ ψηλά. Για παράδειγμα στο Europa League η Σεβίλλη έχει χτίσει μια τρομερή παράδοση και σίγουρα δεν είναι μια ομάδα που συγκαταλέγεται στα Ευρωπαϊκά μεγαθήρια και σίγουρα η συγκεκριμένη διοργάνωση είναι ένας θεσμός στον οποίο μπορείς να πετύχεις το κάτι παραπάνω»

-Σου έχει λείψει η παρουσία του κόσμου από τα γήπεδα;
«Σίγουρα… Από τη μια ήμουν… τυχερός γιατί δεν έπαιζα αυτό το διάστημα και οι συμπαίκτες μου λέγανε ότι είναι πολύ δύσκολο. Ευελπιστώ, όπως κι όλοι όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο ότι θα μπορέσουμε γρήγορα να επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα γιατί το ποδόσφαιρο πέρα από σπορ είναι μια μορφής ψυχαγωγίας και είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής πολλών ανθρώπων. Βέβαια βλέπουμε ότι με τον κορωνοϊό συμβαίνουν πρωτόγνωρα πράγματα. Πάνω απ’ όλα προέχει η υγεία και μακάρι όταν ξεπεράσουμε αυτό και είμαστε ασφαλείς να βγούμε ασφαλείς και να έχουμε τη δυνατότητα να επιστρέψουμε εκεί όπου όλοι θέλουμε»

 

 

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ: ΤΖΕΝΟΑ
Πρώτη φορά έξω στα 18 και βρίσκεσαι στην Τζένοα του Γκασπερίνι που τρελαίνει κόσμο και χάνεται το Champions League στην ισοβαθμία με την Φιορεντίνα έχοντας νικήσει εντός έδρας Μίλαν, Ρόμα, Νάπολι, Γιουβέντους και δύο φορές την Σαμπντόρια. Πως τη θυμάσαι εκείνη τη χρονιά;
«Ήταν μια τρελή σεζόν για την ομάδα και μια δύσκολη χρονιά για μένα λόγω της αλλαγής, της γλώσσας. Αλλά ήταν μια τρομερή εμπειρία που μου έδωσε τις βάσεις για τη μετέπειτα καριέρα μου στο εξωτερικό»

ΜΙΛΑΝ
Από τη Γένοβα στο Μιλάνο και ξαφνικά βρίσκεσαι στα ίδια αποδυτήρια με Ζλάταν, Ρονλαντίνιο, Ζέερντοφ, Πίρλο Νέστα, Τιάγκο Σίλβα. Πως ήταν για τον Σωκράτη το να μοιράζεται τα ίδια αποδυτήρια με όλες αυτές τις μορφές του παγκόσμιου ποδοσφαίρου;
«Ήταν ένα όνειρο, κάτι μοναδικό. Ήξερα ότι σε μια ομάδα με Τιάγκο Σίλβα, Νέστα εγώ στα 21 μου δεν θα ήμουν βασικός ,αλλά από την άλλη όταν έρχεται η Μίλαν και σε ζητά με μεταγραφή δεν λες όχι σε όποια ηλικία κι αν είσαι. Αυτή η χρονιά στο Μιλάνο ήταν ένα τεράστιο σχολείο για μένα. Κερδίσαμε το πρωτάθλημα και πάνω απ’ όλα γνώρισα ανθρώπους και έκανα φίλους με τους οποίους ακόμη και τώρα έχω σχέσεις».

 

Όπως;
«Με τον Απμροζίνι, τον Μπονέρα, τον Ιμπραΐμοβιτς…»

Ο Ζλάταν είναι αυτό που βλέπουμε να πλασάρει ως εικόνα προς τα έξω. Ο τρομερά ανταγωνιστικός και εγωιστής;
«Να έτσι είναι αλλά θέλω να πω ότι εμένα με βοήθησε πάρα πολύ στη Μίλαν και είχα και έχω πολύ καλή σχέση μαζί του… Επίσης ο Πρίλο κι ο Γκατούζο με τον οποίο μιλάμε ακόμη και τώρα»

Σε είχε πάρει τηλέφωνο πριν συμφωνήσει με τον ΟΦΗ;
«Όχι, αλλά με πήρε λίγο μετά τη συμφωνία του. Κι αυτό που πρέπει να σου πω είναι ότι πρόκειται για έναν άνθρωπό που αγαπάει πάρα πολύ την Ελλάδα. Και ξέχωρα με το τι έγινε στον ΟΦΗ λάτρεψε πραγματικά την Κρήτη και την καθημερινότητα στο νησί»

ΒΕΡΝΤΕΡ
Και ξαφνικά από το μοδάτο Μιλάνο βρίσκεσαι δανεικός στη Βρέμη… Πως προέκυψε αυτή η αλλαγή, πόσο εύκολη ήταν η προσαρμογή και πόσο διαφορετική ήταν η Bundesliga συγκριτικά με το Campionato;
«Προέκυψε γιατί εγώ δεν ήθελα να πάω από τη Μίλαν σε κάποια άλλη ιταλική ομάδα. Εκείνη την περίοδο το γερμανικό πρωτάθλημα ανέβαινε, ήταν ανταγωνιστικό και πήγα με σκοπό να δοκιμάσω μια νέα εμπειρία, κάτι διαφορετικό.

ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ
Ακολουθεί δύο χρόνια αργότερα η Μπορούσια όπου έμεινες 5 χρόνια, το μεγαλύτερο διάστημα που έχεις βρεθεί σε μία ομάδα, έχοντας 200 συμμετοχές…
«Εκεί ήταν τα καλύτερα μου χρόνια στη μέχρι τώρα καριέρα μου. Βρέθηκα σε ένα μεγάλο σύλλογο που δούλευε όμως οικογενειακά. Μια μεγάλη ομάδα που ταυτόχρονα ήταν ένα κλειστό κλαμπ καθώς ήταν πολύ επιλεκτικοί στο ποιον επιτρέπουν να γίνει μέλος της. Όταν όμως μπεις αισθάνεσαι ότι είσαι μέλος μιας πραγματικής οικογένειας. Μια εκπληκτική ομάδα, μ’ ένα τρομερό γήπεδο και υπάρχει μια σχέση αγάπης που κρατά μέχρι σήμερα»

ΑΡΣΕΝΑΛ
Όταν πήγες στην Άρσεναλ ήσουν ο άνθρωπος που πίστευαν ότι θα έδινε το κάτι παραπάνω στην άμυνα… Στην πρώτη χρονιά η ομάδα πήρε Κύπελλο, έπαιξε τελικό Europa League, αλλά δεν υπήρχε η ανάλογη συνέχεια. Τι δεν λειτούργησε καλά στο Λονδίνο;
«Ας μην ξεχνάμε ότι ήταν η πρώτη χρονιά στη μετά Βενγκέρ εποχή κι από τον Γάλλο μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει τέσσερις προπονητές (Βενγκέρ, Έμερι, Λιούντμπέργκ, Αρτέτα), ενώ ήρθαν και έφυγαν πάνω από 15 παίκτες.
Η πρώτη χρονιά, παρόλο που υπήρξε αυτή η μεγάλη αλλαγή με την αποχώρηση Βενγκέρ ήταν σχετικά πετυχημένη. Παίξαμε στον τελικό του Europa League, αλλά δίνοντας μεγάλη βάση στην Ευρώπη το πληρώσαμε στο πρωτάθλημα όπου στο φινάλε χάσαμε το εισιτήριο για το Champions League».

Αυτό που έγινε όμως με την επανέναρξη της σεζόν πέρσι, όπου ουσιαστικά τέθηκες στο περιθώριο έτσι ξαφνικά σε ενόχλησε;
«Σίγουρα, αλλά μένω στις καλές στιγμές και βλέπω τώρα μπροστά».

Τι κρατάς απ’ όλη αυτή την εμπειρία που έζησες στο εξωτερικό;
«Κρατάω 12,5 χρόνια με τρομερά μεγάλες εμπειρίες. Έζησα χαρές, λύπες, μεγάλωσα σαν άνθρωπος. Είναι μια ολόκληρη ζωή, στη διάρκεια της οποίας έκανα μια οικογένεια, απέκτησα τρία παιδιά. Σίγουρα το κομμάτι αυτό θα είναι και το πιο έντονο της ζωής μου, αλλά καλύτερα να μη λέω μεγάλες κουβέντες γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι βρίσκεται μπροστά σου. Θα είναι σίγουρα ένα αναπόσπαστο κομμάτι στη μνήμη μου. Να φανταστείς ότι έχω έρθει τώρα αυτές τις ημέρες στην Ελλάδα και νομίζω ότι σε λίγες ημέρες θα φύγω πάλι έξω. Ξυπνάμε το πρωί και μου λέει η γυναίκα μου πότε είναι η πτήση σου; (γέλια)».

 

ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ
Έχεις δουλέψει με ορισμένους από τους κορυφαίους προπονητές στον κόσμο. Γκασπερίνι, Αλέγκερι, Σάαφ, Κλοπ, Τούχελ, Έμερι, Ρεχάγκελ, Σάντος… Είμαι σίγουρος ότι απ’ όλους έχεις πάρει πράγματα, ωστόσο ποιος είναι αυτός που σε σημάδεψε περισσότερο και θεωρείς ότι σε επηρέασε τόσο ως ποδοσφαιριστή όσο και ως άνθρωπο;
«Απ’ όλους πήρα κάτι κι από όλους έχω να θυμάμαι κάτι… ».

Δική μου παράλειψη, μέσα σ’ αυτούς συγκαταλέγεται και ο Φερέρ;
«Εννοείται! Ο Φερέρ μου έδωσε τη δυνατότητα να αγωνιστώ στην ΑΕΚ κι επίσης την ευκαιρία για να δείξω αυτό που είμαι σήμερα μου την έδωσε ο Ντέμης Νικολαΐδης, ο οποίος ήταν πρόεδρος τότε και είχε φτιάξει ένα πρότζεκτ με με νέους αθλητές.
Με Ρεχάγκελ μπήκα στην Εθνική και ο Γερμανός ήταν ένας πραγματικός δάσκαλος. Μ’ αυτά που έλεγε ή δεν έλεγε, αλλά με την συμπεριφορά του σου έδειχνε τι ακριβώς ήθελε και τώρα μετά από χρόνια μπορώ να καταλάβω το πόσο έξυπνος ήταν. Όλο αυτό που γεννήθηκε στην Εθνική ήταν και προϊόν της ποιότητας που υπήρχε σε εκείνη την ομάδα, αλλά ο τρόπος που την καθοδηγούσε ήταν πραγματικά κάτι το ξεχωριστό.
Ο Αλέγκρι δεν με βοήθησε να εξελιχθώ σαν παίκτη, αλλά έχω να θυμάμαι ότι είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος και είχαμε μια καταπληκτική σχέση εκτός γηπέδου.
Ο καλύτερος προπονητής εκτός γηπέδου πάντως είναι ο Κλοπ. Όχι ότι ο Γιούργκεν δεν είναι καλός προπονητής εντός γηπέδου, το αντίθετο μάλιστα, αλλά είναι ένας τρομερός ψυχολόγος.
Όταν ο πατέρας σου ή η μητέρα σου δεν είναι εκεί γιατί είσαι ξένος ή γιατί υπάρχει το οποιοδήποτε πρόβλημα, αυτός παίρνει τη θέση τους. Γι’ αυτό σου είπα και πριν ότι στη Ντόρτμουντ γίνεσαι μέλος μιας οικογένειας»

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
Στις 11 Ιουνίου 2019 η Εθνική χάνει στο ΟΑΚΑ από την Αρμενία και οι δηλώσεις σου προκαλούν δεύτερο σοκ, αλλά ουσιαστικά θέτουν εσένα και τον Κώστα εκτός ομάδας. Τις επόμενες ημέρες γράφτηκαν και ακούστηκαν πάρα πολλά.
Διαβάζοντας ξανά τα όσα είχες πει μένω στο ότι «… το σημερινό αποτέλεσμα είναι σειρά λαθών που έχουν ξεκινήσει εδώ και καιρό». Ποια ήταν λοιπόν αυτή η αλληλουχία λαθών που έφερε την Εθνική σε αυτή τη θέση;
«Μετά το 2014 ξεκίνησαν τα λάθη σε μια ομάδα που ήταν φτιαγμένη και η οποία είχε παρόν και μέλλον. Όταν έχεις μια τέτοια ομάδα δεν τη χαλάς, δεν πετάς μια πετυχημένη συνταγή, αλλά τη διατηρείς και τη βελτιώνεις»

Sokratis Papastathopoulos Defender Skills 2019/2020

Τον περασμένο Σεπτέμβριο είχε πει επίσης σε δηλώσεις σου στο MEGA «Το εάν βρίσκομαι ή δεν βρίσκομαι στις επιλογές της Εθνικής είναι κατά ένα μέρος και επιλογή δική μου». Επειδή έχουμε μπροστά μας μια νέα προκριματική διαδικασία ρωτάω ευθέως ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος εάν του ζητηθεί θα είναι στην Εθνική ή έχει κλείσει αυτό το κεφάλαιο;
«Η Εθνική είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι στη ζωή μου γιατί έχω αγωνιστεί περισσότερο από 13 χρόνια… Οποιοσδήποτε έχει μείνει μέσα στην Εθνική και στις καλές και στις άσχημες στιγμές  και πει ότι δεν την αγαπάει είναι ψεύτης. Από κει και πέρα την τελευταία διετία αυτά που συνέβησαν στοίχησαν σε εμένα προσωπικά… Όχι στο ποδοσφαιρικό κομμάτι, αλλά στο πώς παρουσιάστηκαν κάποια πράγματα κι όλο αυτό που συνέβη μου έφερε μεγάλη ψυχολογική φθορά. Βλέποντας τώρα από μια άλλη ματιά τα γεγονότα, μπορώ να πω ότι το όλο σκηνικό «τεντώθηκε» πολύ από μερίδα του τύπου και γενικότερα από τον περίγυρο του ελληνικού ποδοσφαίρου για να δημιουργηθεί ένα πρόβλημα το οποίο υπήρχε αλλά δεν ήταν τόσο μεγάλο.

 

 

 

 
Όπως και τα όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν μετά και για τα οποία δεν έχω κάνει κανένα σχόλιο. Και το έκανα από σεβασμό στην Εθνική και στην προσπάθεια που έκανε με το νέο προπονητή ψάχνοντας να βρει το δρόμο της. Επειδή ότι κι αν πω για την Εθνική έχει τη σημασία του και δεν το λέω με έπαρση, αλλά λόγω του ότι ήμουν ο πιο παλιός, δεν ήθελα να είμαι αυτός που θα χαλούσε την οποιαδήποτε προσπάθεια»

-Κατανοητά όλα αυτά, αλλά αν και αμυντικός απέφυγες με ντρίμπλες την απάντηση στο τι θα κάνεις αν έρθει πρόσκληση για την Εθνική…
«Ας μπω με το καλό ξανά στο γήπεδο έτοιμος να αγωνιστώ και μετά βλέπουμε»

Επειδή έχεις ζήσει σχεδόν όλες τις μεγάλες στιγμές της Εθνικής τι πρέπει να αλλάξει στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα για να επιστρέψει ξανά στα επίπεδα που ήταν πριν από μια δεκαετία;
«Πρώτα θα πρέπει να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να δούμε ποιοι είμαστε.»

Ήμασταν τελικά για το επίπεδο που είχαμε φτάσει;
«Εγώ μπήκα στην Εθνική από το 2007 και μπορώ να σου πω με βεβαιότητα ότι η ομάδα εκείνης της περιόδου ήταν πράγματι για τα ψηλά.
Πρέπει όμως τώρα να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε το ποιοι είμαστε και τι ζητάμε. Κι από κει πέρα η Εθνική θα πρέπει να είναι Εθνική ομάδα σε όλα και δεν θα πρέπει κανείς και για κανέναν λόγο να έχει επίδραση πάνω της!»

-Πως κρίνεις την υποψηφιότητα του Θοδωρή Ζαγοράκη για την προεδρία της ΕΠΟ, η οποία φέρεται να έχει τη στήριξη των τεσσάρων μεγάλων του ελληνικού ποδοσφαίρου.
«Αν και δεν είμαι εγώ υπεύθυνος για να την κρίνω, επειδή γνωρίζω τον Ζαγοράκη, πιστεύω ότι είναι μια τρομερή ευκαιρία για το ποδόσφαιρο  μπαίνοντας ο Θοδωρής και κάποια άλλα παιδιά από εκείνη τη φουρνιά να φτιαχτεί ξανά η δομή του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Θεωρώ ότι τα παιδιά που ήταν στο Euro 2004 ή και μετά, είναι πολύ ικανά για να βοηθήσουν το ελληνικό ποδόσφαιρο και δεν εξετάζω το γιατί δεν το έχουν κάνει μέχρι τώρα ή γιατί δεν τους ζητήθηκε να το κάνουν»

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ
Στις 11 Απριλίου 2017 το λεωφορείο που μετέφερε την αποστολή της Μπορούσια στο γήπεδο για τον εντός έδρας αγώνα με την Μονακό για το Champions League γίνεται στόχος βομβιστικής επίθεσης κι ο Σωκράτης θυμάται εκείνες τις εφιαλτικές στιγμές.

Έχεις ξεπεράσει το σοκ εκείνης της ημέρας ή εξακολουθείς να το σκέφτεσαι και όταν μπαίνεις στο λεωφορείο της αποστολής το φέρνεις στο μυαλό σου;
«Αλλάζοντας τη ζωή μου κι έχοντας νέες παραστάσεις είναι λίγο διαφορετικά.  Αν βρεθώ στο Ντόρτμουντ και πάω σ’ εκείνη την περιοχή σίγουρα θα έρθει στο μυαλό μου, δεν μπορεί να ξεχαστεί κάτι τέτοιο. Απλά η καθημερινότητα, η ζωή η ίδια σε βοηθάει να ξεχνάς και να συνεχίζεις…»

Το ότι αγωνιστήκατε τελικά την άλλη ημέρα είχε προκαλέσει την οργισμένη αντίδραση σου κατά της UEFA Θα πρέπει να καταλάβουν (σ.σ. η UEFA) ότι δεν είμαστε ζώα. Είμαστε άνθρωποι με οικογένειες, που έχουν παιδιά να μας περιμένουν σπίτι. Είμαι χαρούμενος που όλοι μας είμαστε ζωντανοί.»
Είναι η πιο δύσκολη στιγμή που έχεις βιώσει στο ποδόσφαιρο;
«Είναι μακράν η πιο δύσκολη… Τα πιο δύσκολα ποδοσφαιρικά μου χρόνια είναι η χρονιά μ’ εκείνο το περιστατικό και η περσινή σεζόν»

 

-Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκες εκείνη τη στιγμή;
«Η  πρώτη αίσθηση (γιατί εκείνη τη στιγμή δεν έχεις ακοή λόγω του κρότου, αλλά μόνο βλέπεις) και έχοντας την εικόνα από τα σπασμένα τζάμια, είναι ότι κάποιος πυροβολεί το λεωφορείο.
Μετά από 5-10 δευτερόλεπτα αρχίζεις να ακούς θορύβους, βασικά ένα συνεχόμενο βουητό.
Αλλά αντιλαμβάνεσαι ότι δεν υπάρχει κάποιος που να πυροβολεί και καταλαβαίνεις ότι κάτι άλλο συμβαίνει, χωρίς όμως να ξέρεις από που προέρχεται όλο αυτό»

Ο Μπάρτρα που ήταν ο μεγάλος άτυχος καθώς αυτός τραυματίστηκε πιο σοβαρά, που βρίσκονταν;
«Δίπλα μου ακριβώς! Θυμάμαι σαν τώρα ότι έγραφε κάτι στο κινητό, εγώ τον χάζευα και μετά έγινε η έκρηξη. Η επόμενη εικόνα ήταν το καρφί που είχε περάσει μέσα από το χέρι του. Κι όταν η Αστυνομία ολοκλήρωσε τον έλεγχο την επόμενη ημέρα είχε βρει κι άλλα καρφιά σε καθίσματα του λεωφορείου τα οποία ευτυχώς δεν είχαν τραυματίσει κανέναν άλλον».

Ισχύει τελικά ότι ο βομβιστής είχε προκαλέσει το χτύπημα για να εκμεταλλευτεί οικονομικά την πτώση των μετοχών της Μπορούσια;
«Ναι… Κι αν όλο αυτό που έζησα με τους συμπαίκτες μου ήταν πολύ δύσκολο, ήταν εξίσου δύσκολο το ότι μετά από ένα χρόνο έπρεπε να βρεθώ στο δικαστήριο για να καταθέσω εναντίον του.»

Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΕΚΤΟΣ ΓΗΠΕΔΩΝ
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα για σένα εκτός ποδοσφαίρου. Οικογενειάρχης, σπιτόγατος χωρίς υπερβολική έκθεση στα ΜΜΕ… Αυτή είναι η ζωή του Σωκράτη έξω από το γήπεδο;
«Ναι αυτό είμαι… Μ’ αρέσει να κάνω παρέα με φίλους αν και δεν είναι πολύ μεγάλος ο κύκλος μου»

Με τη γυναίκα σου πάντως συνθέτετε ένα ζευγάρι με δύο σπάνια ονόματα καθώς δεν συναντάς εύκολα σε μια οικογένεια Σωκράτη και Ξανθίππη…
«Αν δεις όμως και την αρχαία ελληνική ιστορία, η σύζυγος του Σωκράτη λεγόταν Ξανθίππη (γέλια)»

 

Σίγουρα πάντως εκείνο το ζευγάρι δεν είχε το δικό σας love story, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει τη βάση για ένα σενάριο αισθηματικής κομεντί… Νεαρός ποδοσφαιριστής πηγαίνει δανεικός από την ΑΕΚ στη Νίκη Βόλου και ερωτεύεται με την κόρη του βοηθού προπονητή.
«Όχι αυτό δεν ισχύει… Ο πεθερός μου όταν εγώ πήγα δανεικός στη Νίκη Βόλου δεν είχε καμία σχέση με την ομάδα. Προπονητής ήταν ο Μύρων Σηφάκης και μετά είχε αναλάβει ο Νίκκος Κουρμπανάς. Τα προηγούμενα χρόνια είχε κάποια σχέση με τη Νίκη, αλλά όχι την περίοδο που ήμουν εγώ».

Τώρα καταστρέφεις με το καλημέρα μια πολύ ωραία ιστορία και τις επόμενες ερωτήσεις (γέλια). Τουλάχιστον ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά;
«Και ναι και όχι…»

Δηλαδή;
«Η αλήθεια είναι ότι από την πρώτη στιγμή υπήρχε μια αμοιβαία εκτίμηση κι αυτό το… κάτι, ωστόσο σχέση δημιουργήσαμε αφότου έφυγα από τον Βόλο».

Ένα χρόνο αργότερα πάντως, κι αυτό δεν αμφισβητείται, ξεκίνησε το ταξίδι σου στο εξωτερικό. Πόσο δύσκολο ήταν αυτό για τη σχέση σας, αλλά και πόσο σημαντικό ήταν για σένα η παρουσία της Ξανθίππης σε όλη αυτή την πορεία;
«Ήταν δύσκολο τον πρώτο καιρό όσο ήμουν ακόμη στην ΑΕΚ, γιατί στη Γένοβα ήρθε μαζί μου. Εκείνη την εποχή δεν ξέραμε που θα μας βγάλει όλο αυτό, ήμασταν μικροί σε ηλικία, αλλά ήταν κάτι αμοιβαίο και πολύ όμορφο. Επειδή στη ζωή μια γυναίκα σε φτιάχνει, αλλά και μπορεί να σε καταστρέφει,  εγώ διάλεξα τη γυναίκα η οποία μου έφτιαξε τη ζωή μου… Μέχρι στιγμής ε; (γέλια)».

 

Όταν έβαλες στις καθυστερήσεις το γκολ με την Κόστα Ρίκα, στον αγώνα για τους 16 του Μουντιάλ κι αν προκρινόμασταν θα έπρεπε να αναβληθεί ο γάμος, η Ξανθίππη πανηγύρισε ή σκέφτηκε «τώρα τι κάνουμε»;
«Κι αυτό είναι ένας μύθος που θα τον γκρεμίσω σήμερα (γέλια)… Δεν υπήρχε τέτοιου είδους προβληματισμός γιατί είχα φροντίσει να υπάρχει δύο ημερομηνίες. Η πρώτη, στην οποία εν τέλει παντρευτήκαμε και η δεύτερη δύο εβδομάδες αργότερα».

 

 

Papa Sokratis 2019 – Best Aggressive Defensive Skills

-Αυτό δείχνει ότι πίστευες πάρα πολύ σε εκείνη την ομάδα…
«Ναι εγώ πίστευα ότι θα προχωρούσαμε. Ήμουν αισιόδοξος γιατί είχαμε καλή ομάδα και παρά τα γύρω, γύρω προβλήματα το ένιωθα ότι θα φτάναμε μακριά»

Τα αποτελέσματα των αγώνων διαμορφώνουν ανάλογα και το πως είναι ο Σωκράτης στο σπίτι η εκεί αφήνεις εντελώς έξω τον… Σπαρτιάτη αμυντικό που είναι έτοιμος να… δαγκώσει τον οποιονδήποτε αντίπαλο;
«Παλιότερα όταν δεν είχα τα παιδιά με έπαιρνε πολύ από κάτω, στεναχωριόμουν πάρα πολύ. Μετά τη γέννηση των παιδιών είναι διαφορετικά. Θα στεναχωρηθώ και πάλι αν δεν έρθει ένα καλό αποτέλεσμα, αλλά με το που ανοίγει η πόρτα του σπιτιού ότι αφορά τη δουλειά μένει εκτός».

Απ’ ότι έχω καταλάβει έχεις και φιλανθρωπική δραστηριότητα αλλά κι αυτή έχει μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Δωρεά στην αστυνομία αλεξίσφαιρα γιλέκα, προσφορά εισπράξεων από τα καταστήματα σου υπέρ των πληγέντων από τις δολοφονικές πυρκαγιές. Υπάρχουν να υποθέσω κι άλλα;
«Αυτά τα πράγματα τα κρατάω για μένα… Εκτός κι αν πρόκειται για περιπτώσεις όπου ως δημόσιο πρόσωπο πρέπει να δώσεις το παράδειγμα για να ακολουθήσει κι άλλος κόσμος. Αυτές οι στιγμές είναι προσωπικές κι όταν κι αν κάνω είναι γιατί το θέλω εγώ»

Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου όταν κρεμάσεις τα ποδοσφαιρικά σου παπούτσια; Θα συνεχίσεις να είσαι στο χώρο του ποδοσφαίρου ή σκέφτεσαι κάτι άλλο;
«Όλοι σκεφτόμαστε το μετά, αλλά δεν έχω βρει μέχρι τώρα κάτι που να με κάνει να νιώσω ότι μπορώ να συγκεντρωθώ απολύτως σ’ αυτό»

Ναι αλλά δεν περισσεύουν άνθρωποι με τις εμπειρίες σου από το ελληνικό ποδόσφαιρο
«Θα πρέπει να δούμε όμως αν το ελληνικό ποδόσφαιρο, κι αυτό θα το δούμε στα επόμενα χρόνια που θα είμαι εδώ, αν ο χώρος μπορεί να αντέξει χαρακτήρες, προσωπικότητες σαν δική μου. Επειδή πολλοί μπορεί να παρεξηγήσουν αυτά που λέω, σε καμία περίπτωση δεν εννοώ ότι εγώ είμαι η τεράστια προσωπικότητα που δεν βλέπει κανέναν άλλον μπροστά του.
Αυτό που θέλω να δω είναι αν θα μπορεί το ποδόσφαιρο μας να δεχθεί ανθρώπους σαν και μένα με τις παραστάσεις και τις εμπειρίες που έχουν και θέλουν να αλλάξουν το άθλημα.»

Δεν ξέρω γενικά σαν κοινωνία αν είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο…
«Αυτό θα είναι ένα πολύ μεγάλο τεστ και για το τι θα κάνω εδώ μετά… Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι ερχόμενος εδώ στον Ολυμπιακό, χωρίς να έχω μεγαλώσει ως οπαδός του συλλόγου, έχοντας συμβεί το περσινό περιστατικό όπου με έβριζε το γήπεδο και βιώνοντας αυτά που βιώνω στα social media από τους οπαδούς της ΑΕΚ είναι μια πρόκληση για μένα. Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να κερδίσω κάποια πράγματα ή τι θα βγει απ’ όλο αυτό, αλλά είναι η αρχή μιας μεγάλης δοκιμασίας για το τι θα ακολουθήσει μετά»

Αλήθεια, το ποδόσφαιρο για τον Σωκράτη ήταν μονόδρομος; Υπήρξε ποτέ κάτι άλλο που ήθελες ή φανταζόσουν ότι μπορούσες να ασχοληθείς;
«Υπήρχε η δουλειά του πατέρα μου που είναι πολιτικός μηχανικός. Εγώ το ποδόσφαιρο το έκανα σαν χόμπι κι όχι για βιοποριστικούς λόγους. Γι’ αυτό και πολλές φορές λέω στου γονείς που με πλησιάζουν και με ρωτάνε τι πρέπει να κάνει το παιδί τους για να γίνει σαν κι εμένα, ότι δεν είμαι το κατάλληλο πρότυπο»

Στο γιο σου δεν θα πεις όμως πρέπει να κάνεις αυτό αν θέλεις να γίνεις σαν τον πατέρα σου;
«Όχι γιατί δεν με ενδιαφέρει να παίξει ποδόσφαιρο… Εγώ θέλω να κάνει αυτό που θα θέλει αυτός και να πάρει κάποιες βάσεις από εμάς για να μπορεί να σταθεί στη ζωή του»

Ο πατέρας σου είχε αντιρρήσεις στο να γίνεις ποδοσφαιριστής;
«Ναι… Δεν ήθελε γιατί εγώ είχα ξεκινήσει να κάνω στίβο και ήμουν αρκετά καλός, αλλά όπως συμβαίνει σ’ αυτές τις περιπτώσεις ήρθε η στιγμή που έπρεπε να επιλέξω ή το ένα ή το άλλο. Εγώ διάλεξα το ποδόσφαιρο ενώ ο πατέρας μου ήθελε τον στίβο. Όταν άρχισε να βλέπει ότι έχω προοπτικές, ήρθαν οι κλήσεις στις μικρές εθνικές ομάδες σιγά, σιγά μαλάκωσε κι όταν έφτασε η ώρα της ΑΕΚ μου είπε να συνεχίσω να κάνω αυτό που μου αρέσει».

Η πρόταση για το εξωτερικό τον φόβισε;
«Όχι, το αντίθετο μου είπε να φύγω. Η μητέρα μου ήταν αρνητική και ήθελε να μείνω εδώ να είμαι κοντά. Μου έλεγε ότι δεν έχουμε οικονομικό πρόβλημα και δεν έβλεπε την προοπτική της καριέρας, απλά ήθελε να αισθάνεται ότι είμαι εδώ κοντά.
Γι’ αυτό όπως σου είπα παραπάνω εγώ δεν είμαι το παράδειγμα προς μίμηση. Γιατί δεν είχα ποτέ την ανάγκη το να κάνω κάτι για να φέρω λεφτά στην οικογένεια. Έχω πολλούς φίλους στην Καλαμάτα που έπρεπε να πάνε στα χωράφια για να βοηθήσουν την οικογένεια τους και δεν μπορούσαν να έρθουν στην προπόνηση, κι οι οποίοι ενδεχομένως ήταν αν όχι καλύτεροι,  ισάξιοι με εμένα»

Είναι θέμα συγκυριών και ικανότητας…
«Εννοείται ότι είναι συνδυασμός και των δύο. Απλά είναι καλό οι γονείς να δίνουν κάποια πρότυπα στη ζωή τους, αλλά δεν μπορούν όλοι να αποτελούν παραδείγματα για τα παιδιά γιατί ο καθένας έχει διανύσει διαφορετικά μονοπάτια για να φτάσει εκεί που έφτασε. Δόξα το Θεό προέρχομαι από μια οικογένεια που μου τα πρόσφερε όλα κι ήμουν πολύ τυχερός που είχα αυτές τις βάσεις για να φτάσω εκεί που έφτασα…»

Αν δεν το έχεις αντιληφθεί μαζί με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο είστε οι δύο Έλληνες αθλητές που έχετε καθιερωθεί με το μικρό σας όνομα… Προφανώς λόγω αξίας αλλά και δυσκολίας προφοράς του επιθέτου σας. Αλήθεια έχεις ακούσει ποτέ σε κάποιο γήπεδο να φωνάζουν το Παπασταθόπουλος;
«Ναι πέρσι στο Καραϊσκάκη όταν φώναζαν ‘π… στη Παπασταθόπουλε’ (γέλια). Και να σου πω την αλήθεια αυτό θα είναι η μεγάλη πρόκληση. Να μπορέσουμε να το αλλάξουμε όλο αυτό. Να αναγκάσω αυτούς που με έβριζαν πέρσι να με αποθεώνουν φέτος»

Ναι αλλά θα είσαι πλέον το κόκκινο πανί για τους υπόλοιπους…
«Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προσπαθήσουμε…».