Πάντοτε είναι ωραίο να προσπαθείς να αλλάξεις τον κόσμο και κάποιες φορές δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις πάρα πολύ για αυτό. Αρκεί να σκεφτείς σωστά. Όπως π.χ. ότι κάθε αγορά στο σούπερ μάρκετ δεν είναι μόνο μια διατροφική επιλογή, αλλά και μια επιλογή που επηρεάζει άμεσα τον πλανήτη και προστατεύει ή επιβαρύνει το περιβάλλον.
Συχνά, την αποκαλούμε «οικολογική», «υπεύθυνη», «πράσινη» ή «βιώσιμη» κατανάλωση, δεν είναι όμως τίποτα περισσότερο από την αγορά και κατανάλωση προϊόντων (και υπηρεσιών) με το βλέμμα στραμμένο στα μεγάλα προβλήματα του περιβάλλοντος και την ευθύνη του καθενός μας απέναντι στον πλανήτη.Είναι η περίφημη ατομική ευθύνη που συμπυκνώνεταιστη μαγική φράση, «το περιεχόμενο της τσάντας με τα ψώνια μας μπορεί να αλλάξει τον κόσμο»!Όταν αγοράζουμε κάτι, κάνουμε επιλογές που έχουν αντίκτυπο στο περιβάλλον. Για αυτό οφείλουμε ως καταναλωτές να έχουμε και άλλα κριτήρια στη λίστα μας, βάσει των οποίων αγοράζουμε ένα προϊόν, εκτός από την τιμή.
Εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κάποιος πως «πράσινη» κατανάλωση δεν σημαίνει ούτε ότι πρέπει να στερηθούμε ούτε ότι πρέπει να ξοδευτούμε. Το αντίθετο μάλιστα!Πράσινη ή οικολογική κατανάλωση σημαίνει να αγοράζουμε προϊόντα πιστοποιημένα, ποιοτικά και ανακυκλώσιμα. Προϊόντα τα οποία κατά την παρασκευή τους αξιοποίησαν το φυσικό πλούτο του πλανήτη χωρίς να τον εξαντλήσουν. Προϊόντα που κατά την παραγωγή τους χρησιμοποιήθηκε λιγότερη ενέργεια από ό,τι για άλλα ομοειδή. Προϊόντα που συνοδεύονται από ανακυκλώσιμη συσκευασία. Προϊόντα που φέρουν τις επίσημες οικολογικές σημάνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η αξία των οποίων είναι πλέον αναμφισβήτητη.
Πράσινη κατανάλωση σημαίνει να αγοράζουμε φρούτα και λαχανικά της εποχής, προϊόντα που παράγονται όσο πιο κοντά γίνεται στον τόπο διαμονής μας, διότι είναι προϊόντα για την παραγωγή και διακίνηση των οποίων ξοδεύτηκε η λιγότερη δυνατή ενέργεια. Πράσινη κατανάλωση σημαίνει ακόμα περισσότερα χύμα, ανεπεξέργαστα, μη τυποποιημένα προϊόντα στο καλάθι μας, αλλά και βιοδιασπώμενες σακούλες ή φυσικά πάνινες, επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες.
Πριν λίγα χρόνια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχεδίασε και παρουσίασε έναν Οδηγό για τη Στρατηγική Αειφόρου Ανάπτυξης με τίτλο «Ένα Αειφόρο Μέλλον στα Χέρια μας». Εκεί, λοιπόν, τονίζεται μεταξύ άλλων πολλών και σημαντικών η σημασία του μεμονωμένου καταναλωτή, ο οποίος τελικά έχει περισσότερη δύναμη από όση φανταζόμαστε. Σε αυτό το πλαίσιο η vegan κουλτούρα με την ευρεία έννοια (και όχι με τη σκληροπυρηνική) ωφελεί πολύπλευρα το περιβάλλον, ακόμη και αν η συνήθειά κάποιων να μην καταναλώνουν κρέας και ζωικά παράγωγα (αυγά, βούτυρο, τυριά) εφαρμόζεται μόλις μία φορά την εβδομάδα. Σε αυτήν την ιδέα είναι βασισμένο και το κίνημα «MeatlessMonday», που εφαρμόζεται σε 44 χώρες ως τώρα (αναμένουμε να συμβεί και στην Ελλάδα), και το οποίο καλεί σε αποχή από κρέας και ζωικά κάθε Δευτέρα. Το να εξοβελίσει κάποιος το (ζωϊκό) βούτυρο από τη διατροφή του, για παράδειγμα, σημαίνει ότι βοηθάει στο να μειωθεί η εντατική κτηνοτροφία και η πίεση των αγελάδων να παράξουν και άλλο γάλα. Με την ελάττωση της εκτροφής – παραγωγής μειώνεται το διοξείδιο του άνθρακα (CO2). Είναι χαρακτηριστικό ότι η εκτροφή αγελάδων για κρέας και γαλακτοκομικά αντιπροσωπεύει το 65% των συνολικών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου της γεωργίας –κτηνοτροφίας! Και αν αυτό ακούγεται αρκετά επιστημονικό αρκεί να σας πούμε ότι το αγελαδινό βούτυρο είναι μέσα στις πιο επιβλαβείς τροφές για το κλίμα του πλανήτη, αφού για την παρασκευή ενός μόνο κιλού εκλύονται στην ατμόσφαιρα 12 περίπου κιλά CO2 από τις αγελάδες. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Οι αγελάδες για να παράξουν γάλα χρειάζονται δεκάδες κιλά φυτικής τροφής σε μηνιαία βάση, κάτι που τις οδηγεί να παράγουν μεθάνιο το οποίο είναι πολύ πιο τοξικό από το διοξείδιο του άνθρακα. Κάθε αγελάδα που ζει σε φάρμα εντατικής κτηνοτροφίας μπορεί να παράγει μέχρι και 500 κιλά μεθανίου καθημερινά, συμβάλλοντας ιδιαίτερα αρνητικά στα περιβαλλοντικά προβλήματα! Κάπως έτσι, αντικαθιστώντας το ζωικό βούτυρο που καταναλώνει μια οικογένεια μέσα στον μήνα με ένα προϊόν επάλειψης με φυτικά λιπαρά όπως το Βιτάμ απαλλάσσει τον πλανήτη από 150 κιλά CO2 και μερικούς τόνους μεθανίου τον χρόνο. Και όλα αυτά απλώς κάνοντας ορισμένες αλλαγές στη διατροφή.
Είναι ξεκάθαρο, επομένως, ότι ο περιορισμός των ζωικών και η κατανάλωση όσο γίνεται πιο φυτικών προϊόντων είναι επιλογές που βοηθούν τη Γη να πάρει ανάσα, κάτι που και αποδεικνύεται και μπορεί να μετρηθεί και αξίζει όλοι να υιοθετήσουμε. Απλώς αλλάζουμε κάτι βλαβερό για το περιβάλλον με κάτι καλύτερο και καλλιεργούμε μια φιλοσοφία που όχι μόνο σέβεται τους ανθρώπους, αλλά και τον πλανήτη και τα ζώα.
